با شنیدن کلمه “غزه” چه حالی به شما دست می دهد؟ حزن و اندوه؟ خشم و دندان به هم ساییدن؟ دست را مشت کردن؟ به غیرت آمدن؟ به آسمان نگاه کردن؟ همه این ها می گوید، این کلمه غزه خود یک روضه است. روزه ای که در فرد به فرد بیش از ۳۶ هزار شهید […]
با شنیدن کلمه “غزه” چه حالی به شما دست می دهد؟ حزن و اندوه؟ خشم و دندان به هم ساییدن؟ دست را مشت کردن؟ به غیرت آمدن؟ به آسمان نگاه کردن؟ همه این ها می گوید، این کلمه غزه خود یک روضه است. روزه ای که در فرد به فرد بیش از ۳۶ هزار شهید تکرار شده است. حکایت غزه، قصه غربت انسانیت است. ماجرای مرگ اخلاق است در ازدحام توحش نژاد پرستانی که باورشان شده است برای کشتن زاده شده اند و طرف مقابل شان برای کشته شدن. خبر ها با آمار افزون تر از شهدا نو می شود. آخرین بار صهیونیست ها همان منطقه ای که امن اعلام کردند را هم به “مرگزار” تبدیل کردند. شبکه «الجزیره» گزارش داد که مناطق مسکونی در غرب رفح توسط توپخانه و جنگنده‌های صهیونیست‌ها هدف قرار گرفتند.” این خبر صدای اردوغان را هم به اعتراض بلند می‌کند که “این قتل‌عام که پس از درخواست دیوان بین‌المللی دادگستری برای توقف حملات رخ داد، بار دیگر چهره زشت کابینه تروریستی (رژیم) اسرائیل را نشان داد. جنایتکارانی که روز گذشته مرتکب نسل‌کشی شدند و بیش از ۳۶ هزار فلسطینی را به شهادت رساندند، در اردوگاه آوارگان رفح که آن را منطقه‌ای امن اعلام کردند، راکت و بمب‌های گسترده‌ای به سوی غیرنظامیان پرتاب کردند.” حرف‌های درستی هستند اما “درست” آن کاری است که باید انجام گیرد. آیا ترک ها حاضرند مبادلات تجاری خود را با این دندانِ آدمی‌خوار قطع کنند؟ آیا جهان عرب به خود تکانی خواهد داد؟ زشتی کار صهیونیست‌ها چنان نمایان است که آمریکایی‌ها هم نمی‌توانند چشم ببندند؛ کاخ سفید صحنه‌هایی را که از اردوگاه آوارگان در شهر رفح در جنوب نوار غزه پس از قرار گرفتن در معرض بمباران منتشر شد، «بسیار دلخراش» توصیف کرد.” بله، “دلخراش” است اما چه کسی ابزارِ این حادثه دلخراش را در اختیار آدم‌کش‌های نژادپرست گذاشته است؟ اشکی که از چشم تمساح می‌ریزد را باید باور کرد یا دندان‌هایش که در تن آدم‌ها شیار می‌اندازد را؟ من به دین و مذهب مردم این دیار مظلوم کار ندارم. وقتی می‌گویم کربلای امروز غزه است، نگوئید که مذهب مردم این دیار فلان و فلان است. تابلوی ادعایی و مجسمه ادعایی را به رخ من نکشید. ما ایرانی‌ها ظلم در حق دشمن‌مان را هم نمی‌پذیریم چه رسد به ملتی مظلوم که ۷۵ سال است هرچه دیده از جنس دشمنی بوده است. دنیا باید گام اول خود را محکم بردارد. این که بیش از ۱۴۰ کشور پای کشور مستقل فلسطین را امضا کرده اند، برکتی است که از خون شهدا برخواسته است. ان شاالله گام دوم با تحققِ” فلسطین از بحر تا نهر” کامل شود…..
