محمد جواد رنجبر/ در جامعه ای که کتاب به حاشیه برود، حسابِ زندگی هم از دست به در خواهد رفت. در وادی بی حسابی هر “ناحسابی” ممکن است اتفاق بیفتد. کم هم اتفاق نیفتاده است از این ناحسابی های رفتاری. وقتی گیم نت جای کتابخانه را بگیرد، هیجان هم صندلی را از زیر پای خردورزی […]
محمد جواد رنجبر/ در جامعه ای که کتاب به حاشیه برود، حسابِ زندگی هم از دست به در خواهد رفت. در وادی بی حسابی هر “ناحسابی” ممکن است اتفاق بیفتد. کم هم اتفاق نیفتاده است از این ناحسابی های رفتاری. وقتی گیم نت جای کتابخانه را بگیرد، هیجان هم صندلی را از زیر پای خردورزی خواهد کشید. چنین که شود، فرش آرامش هم از زیر پای جامعه کشیده خواهد شد.
آنچه این روز ها در کشور شاهدیم، می تواند به نوعی نتیجه نشستن گیم نت به جای کتابخانه باشد. لااقل این جا به جایی نقشی پر رنگ در ماجرا دارد. توجه کنیم که اگر به بلندای نام ایران در تاریخ باور داریم، راهش از “هیجان بازارها” نیست. به گفته محمدرضا سنگری،” کتاب؛ سند فرهیختگی و حیات جامعه هاست. در تاریخ هر ملتی شکوفایی و بالندگی اش را با کتاب هایش می توان اندازه گرفت.” در حوزه فردی هم همین است. وزن هرکس به اندازه کتاب هایی است که خوانده وعیارش به خلوص میزانی است که از کتاب ها فهم کرده است.
در زندگی فردی و جمعی و ملی و برای حرکت به سمت قله های موفقیت نیازمند کتاب هستیم. با توجه به همین نیاز است که امام خمینی(ره) به تاکید، ما را به این راه می خواند که،” با اراده و عزم راسخ خود به طرف علم و عمل و کسب دانش و بینش حرکت نمایند که زندگی زیر چتر علم و آگاهی آن قدر شیرین و انس با کتاب و قلم و اندوخته ها آن قدر خاطره آفرین و پایدار است که همه تلخی ها و ناکامی های دیگر را از یاد می برد.”
با کتاب است که می شود حسابمندانه تعیین مسیر کرد و به حرکت ها شتاب داد. من این کلام ولتر را نیکو یافتم که می گوید:” برگ های کتاب به منزله ی بال هایی هستند که روح ما را به عالم نور و روشنایی پرواز می دهند.” البته کتاب هر مجلدی نیست، بلکه با صفت “خوب” متمایز می شود؛ چنان که رهبر فرزانه انقلاب تصریح می کنند:” کتاب خوب ؛یکی از ابزارهای کمال بشری است.”
حضرت آیت الله خامنه ای که می توان – به جرات- ایشان را کتاب خوان ترین رهبر جهان نامید، با آن بیان وجه تمایز بر این نکته تاکید دارند که،” امروز کتابخوانی و علم آموزی نه تنها یک وظیفه ی ملی که یک واجب دینی است. ”
باید به کتاب خانه ها و کتاب خوانی برگردیم. هرراهی جز این به بن بست می خورد. این کلام سقراط حکیم را همواره در یاد داشته باشیم که” جامعه وقتی سعادت و فرزانگی می یابد که مطالعه کار روزانه اش باشد. ” پس برای ارتقای خردمندی خود و اعتلای جامعه دوباره کتاب را برداریم.
