محمد جواد رنجبر/ شهر مطلوب شهری است که فضا برای زندگی همه شهروندانش فراهم و زندگی برای همه در آن امن و آسان باشد. شبکه های خدماتی شهری، اجتماعی، فرهنگی و ارتباطی آن برای همه شهروندان، در دسترس قرار داشته باشد. آحاد مردم، با هر شرایطی بتوانند در شمار برخورداران قرار بگیرند و هیچ کس […]
محمد جواد رنجبر/
شهر مطلوب شهری است که فضا برای زندگی همه شهروندانش فراهم و زندگی برای همه در آن امن و آسان باشد. شبکه های خدماتی شهری، اجتماعی، فرهنگی و ارتباطی آن برای همه شهروندان، در دسترس قرار داشته باشد. آحاد مردم، با هر شرایطی بتوانند در شمار برخورداران قرار بگیرند و هیچ کس با هیچ ویژگی و شرایط جسمی، خارج از دایره دریافت خدمات شهری قرار نگیرد که دور ماندن از این می تواند بیرون ماندن از شهر را هم معنا بدهد.
مدیریت شهری باید با نگاه روز آمد، نیاز های همه شهروندان را در نظر داشته باشد. شهر را هم در تراز این هندسه و برای رفع نیاز همه مردم، سازمان بدهد.
معلولان هم به اندازه افراد سالم، هم عوارض می دهند و هم از شهر شریک اند. این منفعت مشاع نباید جوری تعریف شود که بخشی از جامعه، حتی اگر شمارشان کم هم باشد، بی بهره بمانند. ناوگان حمل و نقل شهری، راه ها و معابر عمومی، امکان ورود و خروج امن به ادارات و سازمان ها و… در شمار ابتدایی ترین بایستگی هایی است که در هر شهر باید برای معلولان متناسب سازی شده و فراهم باشد.
افراد نابینا- که روز ۲۳ مهر به عنوان روز جهانی نابینایان، به نامشان سند خورده است- باید بتوانند با کمک از عصای سفید، در خیابان ها و کوچه ها آمد و شدی ایمن داشته باشند. باید مسیرها برای شان متناسب سازی شده باشد. باید در خیابان ها مسیرهایی با موزائیک های زرد و مواج وجود داشته باشد که فرد نابینا به مدد عصای خود آن را بیابد و با تکان عصا، راه را به پیش برد.
نمی دانم در شهرهای استان مان، خراسان جنوبی، چه میزان مسیر، مناسب سازی شده است. نمی دانم در هر شهر چه بودجه ای برای این امر در نظر می گیرند. اما این را می دانم که نابینایان هم به اندازه بینایان از شهر شریکند و باید امکان استفاده از ظرفیت های مشاع شهری برای شان فراهم باشد. اگر امتیاز ویژه برای شان قائل نشده ایم لااقل به اندازه دیگران باید بتوانند از مواهب شهری و امکانات عمومی استفاده کنند.
ان شاالله مسئولان محترم در عرصه های مختلف به این مهم توجه بیشتر داشته باشند تا مشکلات معلولان محترم به ویژه نابینایان روشندل، به حداقل برسد.