غلامرضا بنی اسدی غواص ها عمود بر تاریخ قدم برمی دارند!
محمد جواد رنجبر خون غواص دامنگیر است
محمد جواد رنجبر با دست بسته آمد و فتح الفتوح کرد!
صله رحم؛ نسخه شفابخش جامعه پراکنده
محمد جواد رنجبر/ جامعه پراکنده، هرگز نمی تواند به اقتدار بایسته برسد. حتی نمی تواند کاستی های خود را بپوشاند. پیوستگی است که به قدرت های منفرد ضریب می دهد و “اقتدار” می سازد. برای رسیدن به پیوستگی هم باید به اولین نهاد اجتماعی که خانواده است ویژه توجه کرد. این ضرورت عقلانی را دین […]
حسنِ هم صحبتی و همسایگی
محمد جواد رنجبر/ حسنِ همجواری در ادبیات دیپلماتیک، صاحب جایگاهی بلند است و از مراوده کشورهای همسایه سخن می گوید تا جایی که حتی در گذز از مرزهای هوایی یکدیگر نیز با ابلاغ پیام صلح و دوستی می گذرند. پیامی چنین، پاسخی از جنس خود می گیرد و به تحکیم روابط می انجامد. این رسم […]
دست های بسته و افق های باز
محمد جواد رنجبر/ “قضا” را برای عبادت هایی تعریف فرموده اند که باید “ادا” کرد. نماز را قضاست، روزه را قضاست. یعنی عبادت هایی که برای انجامش، بازه زمانی تعریف شده است. وقت هم که گذشت، تکلیف ساقط نمی شود بلکه باید برای انجام اش همت کرد. عذر تقصیر هم باید خواست. لذا واژه هایم […]
پرواز «ماهی ها» را به خاطر بسپار؛ غواص هایی که مثل باران آمدند
غلامرضا بنی اسدی / مردان بزرگ، خالقان معجزه های ماندگارند. به شهیدان نگاه کنید که چه می کنند. ببینید چگونه، زمین و مردمانش را به قرار عاشقی باز می گردانند؟ یادمان نرفته است غبار هایی که به غفلت بر می خیزد و بر دل می نشیند اما آمدن شهیدان مثل باران می شوید همه غبار […]